Een blik terug...

...we beginnen in het laat Plioceen, zo'n 3 miljoen jaar geleden. Het gebied dat we nu kennen als de Ardennen nagenoeg totaal vlak geërodeerd en leek sterk op het huidige Nederland. In de laatste fase van wat bekent staat als de Alpiene Orogenese, waarin o.a. de Alpen en de Pyreneeën hun vorm kregen, tilde de botsing tussen de Europese plaat en Afrika niet alleen de Alpen maar ook de Vogezen en de Ardennen naar zowat 700m hoogte. Denk hierbij aan de rimpels die ontstaan als je met een hand een tafellaken probeert weg te duwen.

De rivieren Ourthe, Lesse, Lomme, Maas, Semois, Vesder&Amblève sneden diep in dit hoogplateau en vormden zo het landschap dat wij nu kennen. Alleen de Hoge Venen bleven ongeschonden van het erosiegeweld en zijn tot vandaag nagenoeg ongewijzigd gebleven. Wie dit prachtige gebied bezoekt merkt alleen door het barre klimaat de hoge ligging (700m Signal d. Botrange) op. Bent u geïnteresseerd in meer geologie van de Hoge Venen kunt u deze website van de 'Vrienden van de Hoge Venen' bezoeken. (Helaas alleen in het frans.)

Het ontbreken van diep uitgesneden dalen berooft bezoekers echter van het hoogtegevoel wat wel uitgesproken aanwezig is in de streek rondom de Ourthe, welke zich haast 500m diep in het landschap uitsleet tot het huidige Ourthedal.

De megalieten van Wéris

De megalieten van Wéris

De Dolmen van Solwaster.

De Dolmen van Solwaster.

Een plaats in de geschiedenis....
De megalieten van Wéris
De Dolmen van Solwaster.

voor het eerst beschreven door de Romeinen in het tijdperk van Christus en Julius Caesar, grondgebied van de Kelten en later onder bewind van Rome en diens legioenen. De streek tussen Bomal en Hotton getuigt nog van deze Keltische aanwezigheid d.m.v. de hunebedden die men er aantreft.

Na de val van het Romeinse imperium komt het gebied in de handen van Germaanse aristocratie. Vele burchten en vestingen getuigen nog van dit feodaal tijdperk dat gedurende meer dan 1000 jaar onder bewind van de meest uiteenlopende adellijke families komt te staan, om uiteindelijk op 14 maart 1838 onder Belgisch grondgebied te vallen.

De tweede wereldoorlog maakte zijn doodstrijd door in dit gebied, waarvan talloze tanks nog tot vandaag de dag als monument aan herinneren en wat op indrukwekkende wijze weergegeven is in de film: Battle of the Bulge, beter bekend als 'Het Ardennenoffensief'.

Winter in de Ardennen.

Winter in de Ardennen.

Een crispy herfstmorgen op het veen.

Een crispy herfstmorgen op het veen.

Het klimaat in de Ardennen...
Winter in de Ardennen.
Een crispy herfstmorgen op het veen.

...is gematigd tijdens de zomer maar bar en koud gedurende de winter. Door de relatief hoge ligging van de plateau’s (500 – 700m) komt er langdurig nachtvorst voor. De streek rondom Baraque de Fraiture en de hoogvlakten Dochamps&de Hoge Venen kenmerken zich door vrieskou en sneeuw gedurende de winter, plaatselijk tot zelfs 125 dagen vorst aan de grond.

In 1940 daalde de temperatuur tot -30.1°c rondom Rochefort. Amerikaanse veteranen spreken nog altijd van 'cold as a Belgian night'. Zij leverden in 1944-1945 slag rondom Spa in een sneeuwlaag van 49cm dik.

Vandaag genieten de toeristen van dit witte tapijt om pret te beleven of lange idyllische tochten te maken.

De everzwijnen kruisen uw weg...

De everzwijnen kruisen uw weg...

Druipgrotten bij Comblain au Pont.

Druipgrotten bij Comblain au Pont.

Rotsmassieven bij Hotton.

Rotsmassieven bij Hotton.

De watervallen van Coo.

De watervallen van Coo.

Het laatste groene bolwerk van de Benelux...
De everzwijnen kruisen uw weg...
Druipgrotten bij Comblain au Pont.
Rotsmassieven bij Hotton.
De watervallen van Coo.

Met een bevolkingsdichtheid van nauwelijks 1/8e in vergelijking met Nederland zijn de Ardennen een echt baken van rust. Dit ruwe rotsachtige en golvende landschap liet zich slechts moeilijk door de mens bedwingen. De arme grond en klimatologische omstandigheden maakten het geheel nog minder aantrekkelijk om zich te vestigen; een zegen voor de huidige bevolking alsmede voor de toerist die vandaag kan genieten van de rust en stilte van deze streek.

Uitgestrekte wouden bedekken de flanken van het Ourthedal. Men kan er tientallen kilometers fietsen of wandelen zonder dat de bewoonde wereld zijn vingers uitsteekt. Bossen als Bois St-Hubert, Forêt du Roi Albert, Bois du Grune en Bois des Fagnes en nog velen meer vormen wouden van duizenden hectaren groot en herbergen een grote variëteit aan fauna&flora. Herten en everzwijnen, vossen, hazen, fazanten en eekhoorns kruisen uw pad indien u de stilte respecteert.

De hoger gelegen gebieden zijn overwegend bedekt met naaldbomen; lager treft men loofbossen aan. De bodem bestaat er afwisselend uit harde rotsgesteenten en zachtere kalk of leisteen waarin stromend water holten erodeerde en grotten zich vormden. De meest bekende zijn de grotten van Han , Hotton en Remouchamps, zij behoren tot de meest interessante onderaardse werelden van Europa en zijn tevens vindplaats voor prehistorische overblijfselen en terrein voor speologen.

Door eenzelfde inwerking van water zijn in het landschap indrukwekkende rotsmassieven waar te nemen. De streek rondom Hotton, La Roche en Ardenne, Erezée en Ortho kenmerkt zich door deze rotsformaties en zijn geliefd oefenterrein voor Alpinisten.

De rivieren stromen gedurende drogere perioden zacht en vriendelijk door het landschap en zijn een trekpleister voor dagjestoeristen die komen kajakken of zwemmen. Forelvissers kunnen zich (mits vergunning) versmelten met de natuur. Bij regenval neemt de stroming sterk toe en palmen de stromen soms nagenoeg het gehele dal in en veranderen in kolkende en gevaarlijke bergstromen.

De steengletsjer (pierrier) van de Statte.

De steengletsjer (pierrier) van de Statte.

Het hoogste punt van Belgie...

Het hoogste punt van Belgie...

Tombeau du Géant (graftombe van een reus) in de Semois, bij Bouillon.

Tombeau du Géant (graftombe van een reus) in de Semois, bij Bouillon.

Hoge toppen, diepe dalen...
De steengletsjer (pierrier) van de Statte.
Het hoogste punt van Belgie...Signal de Botrange
Tombeau du Géant (graftombe van een reus) in de Semois, bij Bouillon.

Wie zegt Ardennen denkt dadelijk Hoge Venen met zijn Signal de Botrange (694m, uitkijktoren 700m) of Baraque Michel (680m). Dit gebied is het laatste stuk wildernis dat de lage landen bezitten. De venen zijn een hoogplateau gekenmerkt door een bar winterklimaat, temperaturen die flirten met de -20°C vormen er geen uitzondering. Wie dit gebied wenst te bezoeken treft op de website 'Les Amis de la Fagne' - De Vrienden van de Venen - veel informatie aan alsmede een prachtig reeks foto's. (helaas wel alleen in het frans)

De Hoge Venen (provincie Luik) situeren zich hoog gelegen en zijn relatief vlak en wie de voorkeur geeft aan weidse uitzichten plant zijn wandelingen beter in de omgeving van een rivier. De Ardeense rivieren ontspringen op de hoogplateau's en eroderen zich vandaar een weg door het landschap. De flanken van deze stromen zijn de ideale wandelroutes en herbergen vaak verrassend mooie uitzichtpunten.

De Belgische provincie Luxemburg omvat het grootste gedeelte van het hogere Ardennenreliëf en men treft er de sterkste dalvorming aan. Hoogteverschillen lopen er op tot bijna 400m binnen enkele kilometers. Dit terrein leent zich voor wandeltochten met een hogere moeilijkheidsgraad.

De streek rondom La Roche-en-Ardenne, Hotton, Baraque de Fraiture (652m, skipiste) &Durbuy noemt men de poort tot de hoge Ardennen. In de meeste literatuur spreekt men van het land van Ourthe&Aisne.

De provincie Luik herbergt het hoogste plateau. De provincie Namen is lager gelegen maar toch prachtig geprofileerd door de Maas, het ruigste reliëf in deze provincie situeert zich tegen de Franse grens waar de rivier Semois een indrukwekkend spoor in het landschap heeft nagelaten. Vooral de omgeving van Boullion (middeleeuwse burcht Godfried v. Bouillon), Sugny, Gedinne en Fumay zijn een wandelbezoek waard. Namen en Dinant zijn de bekendste steden in deze provincie.



Deze website is voor het laatst bijgewerkt op 070124